31 juli: klauteren in Collioure

Gisteren het meest oostelijke punt van onze roadtrip bereikt. Via Cantallops richting Parc Natural del Cap de Creus naar het meest noordoostelijke deel van de Spaanse costa, en van daaruit langs de kust richting Frankrijk naar Collioure. We wisten meteen ook weer waarom we dat niet hadden moeten doen, haha... De kust is hier weliswaar mooi.... maar zoooo jammer dat het hier zo ontzettend vol gebouwd is.

Zodra we de grens met Frankrijk zijn gepasseerd verlaten we de kustweg en gaan via een piepklein bergweggetje verder. Midden door de wijnvelden bergopwaarts, gelukkig geen tegenliggers want dat past niet.

Worden ook nog beloond met een beetje urbex...: een verlaten dorpje. Je vraagt je af waarom het ene dorp het wel redt, en het andere niet...?

Collioure, waar we de komende twee nachten zijn, is een stadje met mooie kleurrijke straatjes. Was ooit inspiratiebron voor Dali, Picasso en andere createa’s. Maar het is nu tjokvol met touristen.... 

Dus vandaag kiezen we ervoor om de coastal walk te laten voor wat het is en een route bergopwaarts te doen. En dat was een goede keuze, want op deze route komen we dus amper een hond tegen. Het was bergopwaarts, ook tussen de wijnvelden, weer het nodige klauterwerk. Maar ja, als je dan even rust neemt en om je heen kijkt, denk je: tis de moeite meer dan waard!

Na bijna 14 kilometertjes in de benen komt Collioure weer in zicht... en dan is het lekker chillen in de tuin van onze b&b.

Een foto update staat uiteraard bij Foto’s.