17-10-19 | Up up up... Mount Olympus

Als je aan de voet verblijft van Mount Olympus, dan moet je uiteraard ook de moeite nemen om de berg wat beter te leren kennen. Het is de hoogste berg in Griekenland (2918m), al zou je dat niet zeggen als je m in de verte ziet liggen... We vinden het wat TE dapper om helemaal naar de top te kuieren, maar we gaan voor een 50+-variant. We strarten halfway, bij de Refugio van Prionia op 1100 meter. Van daaruit willen we naar Refugio Spilios Agapitos, zo’n 6 kilometer verder. Die ligt op 2100 meter. Zijn toch 1000 hoogtemeters heen en terug, dus dat lijkt ons uitdaging genoeg voor een dag. 

Het eerste deel is nog redelijk mild. Licht stijgende paadjes door een prachtig bos. Het pad loopt in eerste instantie langs een soort van bergkam. Optimistisch denken we: ach, zo is het best te doen, haha. Maar al snel gaat het stijgingspercentage omhoog, en wordt het bijna continu stevig klimmen. De spieren in bovenbenen en kuiten krijgen een driedubbele portie workout... ;-)
Maar wat is het mooi.... het weer is top: zo’n 23 graden en de prachtige herfstzon zet alles in een supermooi licht. 

Na 2 uur en drie kwartier bereiken we de Refugio. Een colaatje hebben we wel verdiend. We genieten van het prachtige uitzicht en rusten wat uit. Er zijn nog een aantal andere hikers. De meeste blijven overnachten hier, om van hieruit door te gaan naar de top morgen. Het was overigens opvallend rustig onderweg, had meer hikers verwacht omdat het op zich wel een populaire bestemming is, Mount Olympus. Maar gelukkig weinig mensen gezien, zo voelt het of je de berg een beetje voor jezelf hebt. 

Daarna gaan we de uitdaging aan om af te dalen. Worden we onderweg ingehaald door een kudde ezels die vol met bepakking van de Refugio naar beneden gaan. Vier benen blijkt toch wel een voordeel te zijn zo te zien, want ze gaan supersnel!

Bergezels vol bepakking op weg naar beneden (klik hier om het filmpje te zien).

Dat vind ik normaal gesproken erger dan stijgen, maar het ging me vandaag goed af. De 6 kilometertjes downhill verlopen voorspoedig; af en toe ff stoppen om de trillende bovenbenen even rust te gunnen. Na 2 uurtjes zijn we weer bij onze auto. 

Het was een supertoffe hike!