15-10-19 | Hiking to Kefalovryso Falls

15 oktober 2019 - Niagara Falls, New York, Verenigde Staten

Weer een stralende dag. 25 graden, strak blauwe lucht. Heerlijk. We laten de auto staan en gaan vanaf ons hotel een wandeling maken naar de Kefalovryso Falls. Heen en terug blijken zo’n 11K te zijn. Nix spannends, maar wel een mooie route. Deels over een oude gravelweg, tot aan een shelter. Van daaruit duiken we de dennenbossen in, waar we een stukje herfst zien: rood met witte stippen .... ;-)

Gestaag gaan we  up up up. Uiteindelijk verlaten we het bos en wordt het een ingewikkelde rots-/steenachtige weg. Blij met mijn Llowa’s, je verzwikt hier zo je enkel, of je schiet weg over losse stenen. Maar dat zijn details, het landschap is super gaaf. En na 5,5 kilometertjes up up up komen we bij de Kefalovryso Waterfalls. Amper een mens te bekennen, behalve een Israelische man en vrouw die we gisteren ook tegen kwamen bij een stop. Maar ze gaan al snel weer downhill, en we hebben de watervallen voor ons alleen. MOOOI!!  

IJSKOUD, die waatervallen

Yep, IJSKOUD..:-)

We drinken wat, we eten wat, we genieten van wat we zien. En daarna gaan we dezelfde route weer terug. Al is het dezelfde route, je ziet het vanaf een ander standpunt. Dus PM wordt gek van mijn foto-manie... : je hebt dit toch al op de heenweg gezien en vastgelegd...? Uh, ja... maar t is toch echt anders zo... :-)

We verlaten het dennenbos, en komen bij een shelter. We hebben een drankje en een salade verdiend. Net als het Israelische stel, die we hier weer treffen. Ze staan op om te gaan..., maar in paniek constateren ze dat ze de autosleutels kwijt zijn (zij waren met de auto tot aan de shelter gereden, wij waren lopend)... O help, wat nu.... Hij bedenkt dat hij ze waarschijnlijk boven bij de waterval heeft verloren, toen hij zijn shirt aan-/uittrok om even onder die ijskoude douche te gaan staan....
Dus hij snelt weer terug die berg op... En waar wij heen en terug een uur op geploeterd hebben, deed hij dus eventjes in een half uurtje, ongetwijfeld gedreven door veeeeel adrenaline... En okeee, hij bleek triathlons te doen... 
En ... jawel: hij heeft zijn sleutels terug gevonden. Ze lagen keurig netjes op de rots bij de waterval... Hahaha... Die vent was BLIJ!!!

Zij gaan met de auto weer downhill, wij stiefelen met de benenwagen weer terug naar Pramanta. 

Foto’s